rudbekia, Rudbeckia,
rodzaj z rodziny astrowatych (złożonych), obejmujący ok. 15 gat., gł. bylin, występujących w Ameryce Północnej;
rudbekia
Encyklopedia PWN
łodyga wzniesiona, liście całobrzegie, siedzące; koszyczki kwiatowe różnej wielkości, osadzone pojedynczo lub w baldachogronach, na długich szypułkach; kwiaty języczkowate złotożółte, rurkowate — brunatnoczarne lub zielonkawe. W ogrodach — na kwiaty cięte, na rabatach, w grupach — są uprawiane: jednoroczna rudbekia dwubarwna, R. bicolor, wys. 0,5 m, oraz byliny: rudbekia błyskotliwa, R. fulgida, wys. 0,6 m, rudbekia naga, R. laciniata, wys. ok. 2 m, rudbekia lśniąca, R. nitida, rozłogowa, wys. 1,5 m, o żółtych, zwisających kwiatach języczkowatych; rudbekia okazała, R. speciosa, wys. 0,5 m, o czarnobrązowych kwiatach rurkowatych. Zaliczno tu dawniej leczn. jeżówkę.
