równina,
płaski lub lekko falisty obszar powierzchni Ziemi;
równina
Encyklopedia PWN
występuje na wysokości od 200 m p.p.m. do kilku tys. m n.p.m — równiny kontynentalne, oraz na wysokości 6–3 tys. m p.p.m. — równiny podmorskie (dna basenów oceanicznych lub równiny abisalne). Równiny kontynentalne w zależności od położenia mogą być nizinami lub wyżynami; powstają w wyniku akumulacji osadów w obszarach obniżonych (równiny akumulacyjne) lub długotrwałej denudacji, niszczącej rzeźbę danego terenu (równiny denudacyjne); do największych równin świata należą m.in. Nizina Amazonki, Nizina Zachodniosyberyjska. Równiny podmorskie charakteryzuje wyrównana powierzchnia o nachyleniu wzrastającym od 0,05% do 0,2% (w sąsiedztwie cokołów kontynentalnych); nie tworzą zwartych obszarów, są rozdzielone systemem podmorskich grzbietów górskich, progów i wałów; największe jednolite równiny występują w obrębie Oceanu Atlantyckiego, mogą mieć szerokość setek km i długość tysięcy km; w Oceanie Spokojnym prawie nie występują.
