rosyjski zabór
 
Encyklopedia PWN
rosyjski zabór,
ziemie pol. włączone do Rosji w okresie rozbiorów państwa polskiego;
w I rozbiorze Rosja zajęła pol. Inflanty, północna część woj. połockiego oraz woj.: witebskie, mścisławskie i południowa-wschodnią część mińskiego (ok. 92 tys. km2 i 1,3 mln mieszk.). W II rozbiorze Rosja zajęła ziemie ukr. i białoruskie na wschód od linii Druja–Pińsk–Zbrucz, tj. woj.: kijowskie, bracławskie, część podolskiego, wschodnią część wołyńskiego i brzeskie litew., mińskie oraz część wil. (ok. 250 tys. km2 i ok. 3 mln mieszk.). W III rozbiorze Rosji przypadły tereny litew., białoruskie i ukr. na wschód od linii Niemirów–Grodno i Bugu (ok. 120 tys. km2, ok. 1 mln mieszk.). W 1807 zabór rosyjski powiększył się o uzyskany od Prus obwód białostocki. Utworzone 1815 Królestwo Polskie, połączone unią personalną z Rosją, po stopniowej likwidacji jego autonomii, faktycznie stało się częścią zaboru rosyjskiego.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia