restauracja

restauracja

[łac. restauratio ‘odnowienie’],

hist., politol. odzyskanie panowania w państwie przez obaloną uprzednio dynastię; także okres, jaki następował po tym wydarzeniu, charakteryzujący się powrotem (w praktyce — częściowym) do dawnego systemu politycznego i społecznego.

Restauracja Stuartów w Anglii i Szkocji 1660 (Karol II) po okresie Commonwealthu (republiki) 1649–60; restauracja Burbonów we Francji; restauracja pierwsza — 1814–15, objęcie tronu przez Ludwika XVIII po pierwszej abdykacji Napoleona I; restauracja druga — 1815–30, od ponownego objęcia tronu przez Ludwika XVIII do rewolucji lipcowej 1830 i abdykacji Karola X; restauracja Burbonów w Hiszpanii 1814 (po wojnach napoleońskich), 1874 (po upadku I Republiki 1873–74) i 1975 (w nowych warunkach ustrojowych; po okresie II Republiki 1931–39 i dyktatury F. Franco 1939–75).