ręka pańska
 
Encyklopedia PWN
ręka pańska, mir monarszy,
termin, którym Polacy mieli określać (wg Księgi Elbląskiej) objęcie szczególną jurysdykcją władcy osób winnych naruszenia pokoju książęcego (miru) na obwarowanych nim drogach publicznych;
z tytułu pogwałcenia pokoju należała się panującemu od winnych osobna kara sądowa (grzywna), niezależnie od kar należnych pokrzywdzonemu lub jego krewnym; mir panującego (pokój książęcy) obejmował także targi, kościoły, domy, cmentarze, również osoby urzędników i duchownych; mir panującego wywodził się zapewne z miru wiecowego, obejmującego wszystkich uczestników plemiennego wiecu, którego naruszenie było zagrożone obostrzonymi karami.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia