pyrheliometr
 
Encyklopedia PWN
pyrheliometr
[gr.],
przyrząd do pomiaru natężenia bezpośredniego promieniowania słonecznego (promieniowanie w atmosferze ziemskiej), dochodzącego z małego kąta bryłowego (obejmującego tarczę słoneczną i otaczający ją niewielki wycinek nieba) do powierzchni prostopadłej do osi tego kąta (tj. do kierunku promieni);
może być używany do pomiarów w całym zakresie widma promieniowania słonecznego (0,3–4 µm) lub w wybranych jego częściach (wówczas stosuje się odpowiednie filtry). Działanie jednego z najczęściej stosowanych — p. Ångströma, opiera się na powstawaniu różnicy temperatury między 2 jednakowymi metal. płytkami, z których jedna jest wystawiona na działanie promieniowania, druga — osłonięta; miarą natężenia promieniowania jest natężenie doprowadzonego z zewnątrz prądu elektr., przy którym temperatury płytek stają się jednakowe. P. o małej dokładności są czasem nazywane aktynometrami.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia