prozelita
 
Encyklopedia PWN
prozelita
[gr., ‘przybysz’],
neofita;
świeżo pozyskany wyznawca danej religii lub ideologii; termin używany w starożytności na określenie poganina, który przyjął w pełni religię żydowską (w odróżnieniu od „bogobojnego”, który wierzył w Boga Izraela i modlił się w synagodze, ale nie poddał się obrzezaniu); w tym sensie termin ten występuje też w Nowym Testamencie, gdzie wzmiankowani są prozelici stający się chrześcijanami.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia