princeps
w starożytnym Rzymie w okresie republiki członek senatu, pierwszy na liście senatorów (princeps senatus);
[łac., ‘stojący na pierwszym miejscu’],
princeps
Encyklopedia PWN
wyznaczany przez cenzorów spośród byłych konsulów; jako pierwszy zabierał głos podczas obrad; w okresie cesarstwa — jeden z tytułów panującego.
