preparacja
 
Encyklopedia PWN
preparacja
[łac.],
muz. zabieg stosowany niekiedy w muzyce współcz. w celu uzyskania nowych jakości brzmieniowych z tradycyjnych instrumentów muz. — przez wprowadzanie do nich obcych przedmiotów;
po raz pierwszy fortepian preparowany zastosował M. Ravel w operze Dziecko i czary (1925); eksperymentował w tym zakresie zwłaszcza J. Cage, w Polsce B. Schäffer, J. Łuciuk i in.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia