prawo podmiotowe

prawo podmiotowe,

zespół uprawnień przyznanych podmiotowi prawa przez obowiązujące prawo, służących zabezpieczeniu jego interesów i dających mu pewną swobodę kształtowania stosunków prawnych;

w prawie cywilnym i rodzinnym rozróżnia się prawa podmiotowe bezwzględne (są one podstawą roszczeń wobec każdego, kto te prawa naruszy, np. prawo własności) i względne (są podstawą roszczeń wobec określonej osoby lub grupy osób, np. prawo sprzedawcy do żądania zapłaty ceny kupna); w prawie konstytucyjnym występuje pojęcie publicznych praw podmiotowych jako uprawnień podmiotu w stosunku do państwa (np. prawa i wolności obywatelskie); wg niektórych doktryn prawnych prawo podmiotowe ma charakter przyrodzony, wywodzi się nie z ustanowienia władzy państw. (z prawa pozytywnego), lecz z samej istoty człowieczeństwa albo np. z prawa natury, prawa boskiego.