pollucyt
 
Encyklopedia PWN
pollucyt
[ang.],
polluks,
minerał z grupy zeolitów, uwodniony glinokrzemian cezu i sodu (Cs,Na)[AlSi2O6]2 · nH2O;
zawiera domieszki potasu i rubidu; krystalizuje w układzie regularnym; bezb., o szklistym połysku; powstaje wskutek procesów hydrotermalnych (wypełnia puste przestrzenie wśród granitów i pegmatytów); występuje gł. w USA (Dakota Południowa) i Szwecji (Varuträsk), Namibii, na Elbie; ruda cezu, także źródło pozyskiwania rubidu oraz surowiec przemysłu ceramicznego.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia