poliptyk

poliptyk

[gr. polýptychos‘ wielokrotnie złożony’],

wieloskrzydłowa nastawa ołtarzowa (ołtarz);

składa się ze środkowej szafy oraz bocznych skrzydeł; może być 2-skrzydłowy (tryptyk), 4-skrzydłowy, w tym 2 skrzydła nieruchome (pentaptyk); wypełniony rzeźbą lub malowidłami; u podstawy element poziomy, zwany predellą.

Bellini Giovanni, Poliptyk św. Wincenta Ferreriusza, ok. 1468–70 — kościół Santi Giovanni e Paolo, Wenecja

Mistrz legendy Św. Jana Jałmużnika, scena centralna poliptyku, 1502 — Muzeum Narodowe, Kraków

Weyden Rogier van der, Zwiastowanie, lewe skrzydło Tryptyku Św. Kolumbana, ok. 1460 — Alte Pinakothek, Monachium

Rubens Peter Paul, Tryptyk Św. Ildefonsa, obraz środkowy — Kunsthistoriches Museum, Wiedeń