polaron

polaron

[gr.],

fiz. kwazicząstka w postaci lokalnego odkształcenia sieci krystalicznej ciała stałego, powstającego w wyniku elektrostatycznego oddziaływania elektronu przewodnictwa z jonami lub atomami sieci;

sieć odkształca się wokół elektronu, co powoduje częściowe ekranowanie jego ładunku i obniżenie całkowitej energii kryształu; p. poruszający się w krysztale odznacza się masą efektywną znacznie przewyższającą masę elektronu przewodnictwa, ponieważ elektron w p. podczas ruchu „pociąga za sobą” ciężkie rdzenie jonów; p. wpływa na przewodnictwo elektr. kryształów, gł. jonowe, w których występuje silne oddziaływanie pomiędzy elektronami przewodnictwa i jonami sieci.