omieg, Doronicum,
rodzaj z rodziny astrowatych (złożonych);
omieg
Encyklopedia PWN
ok. 40 gat. bylin występujących zazwyczaj na terenach górskich umiarkowanej strefy Eurazji; liście zróżnicowane na odziomkowe, o długich ogonkach, sercowate lub jajowate, i łodygowe — siedzące, jajowate, obejmujące łodygę; koszyczki kwiatowe żółte, duże, na długich szypułkach; w Polsce najbardziej znany omieg górski, D. austriacum, osiągający wys. 120 cm i średnicę koszyczka 5–7 cm; rośnie w lasach i zaroślach Sudetów i Karpat; omieg kozłowiec, D. clusii, nieco mniejszy od górskiego, występuje w piętrze alpejskim Tatr; oprócz omiega górskiego uprawia się omieg sercowaty, D. columnae, pochodzący z Alp i Apeninów, oraz omieg wschodni, D. orientale, pochodzący z Europy Południowej i Azji Mniejszej.
