oktan

oktan, C₈H₁₈,

związek organiczny, węglowodór alifatyczny;

bezb. ciecz o słabym zapachu benzyny, występuje w 18 postaciach izomerycznych; najważniejsze z nich to: n-oktan CH₃(CH₂)₆CH₃, temperatura topnienia −56,8°C, temperatura wrzenia 125,6°C, i izooktan (CH₃)₃CCH₂CH(CH₃)₂, temperatura topnienia −107,4°C, temperatura wrzenia 99,2°C; n-oktan ulega pirolizie do krótkołańcuchowych węglowodorów (metan, eten), katalitycznemu krakingowi do węglowodorów C₃–C₅ oraz aromatyzacji do ksylenów i etylobenzenu, izooktan zaś pirolizie do metanu i izobutenu; izomery o. występują w produktach przerobu ropy naftowej; izooktan służy jako wzorzec odporności paliw silnikowych na spalanie detonacyjne (liczba oktanowa).