oksygenator
urządzenie służące do prowadzenia zewnątrzustrojowej, czasowej wymiany gazowej między krwią a powietrzem;
[ang. < łac.],
zw. też sztucznym płucem,
oksygenator
Encyklopedia PWN
polega ona na saturacji (wysycaniu) krwi tlenem i usuwaniu z niej części ditlenku węgla (do ok. 5%); o. jest stosowany podczas zabiegów kardiochirurgicznych wymagających zatrzymania czynności serca i wyłączenia krążenia sercowo-płucnego krwi; zazwyczaj o. stanowi część składową płucoserca sztucznego.
