ofiklejda
instrument muz. z grupy aerofonów ustnikowych (aerofony), tzw. dęty blaszany;
[gr.],
ofiklejda
Encyklopedia PWN
zbud. 1817 przez A. Frichota, znalazła zastosowanie, jako instrument basowy, gł. w orkiestrach wojsk.; jej odmiana, zaopatrzona w 12 klap, jest zw. bombardonem; w orkiestrze symfonicznej o. występuje rzadko (użyta m.in. przez R. Wagnera w Pierścieniu Nibelunga); pod koniec XIX w. została wyparta przez tubę.
