nostrzyk, Melilotus,
rodzaj roślin okrytozalążkowych z rodziny bobowatych (motylkowatych);
nostrzyk
Encyklopedia PWN
ok. 20 gat. miododajnych roślin zielnych, występujących w Europie, Azji, północnej Afryce (zawleczone do Ameryki Północnej); liście 3-listkowe; kwiaty drobne, w wydłużonych gronach; owoc — mały strąk, najczęściej jednonasienny; całe rośliny ze względu na dużą zawartość kumaryny wydzielają silny zapach. W Polsce rosną dziko na zboczach i w zaroślach, m.in. nostrzyk biały, M. albus, także uprawiany, zwłaszcza na glebach lekkich, jako dwuletnia, rzadziej jednoroczna roślina pastewna (na zielonkę, siano); łodyga do 1,5 m wys., kwiaty białe; nostrzyk żółty, zw. też lekarskim, M. officinalis, o żółtych kwiatach, jest uprawiany w mieszankach pastewnych; napar i ziele mają właściwości leczn.; wysuszone liście używane także do aromatyzowania wyrobów tytoniowych i kosmetyków.
