neokatechumenat

neokatechumenat

[gr.],

ruch świeckich w Kościele katol., zainicjowany w latach 60. XX w. w Hiszpanii przez Francisco (Kiko) Argüello, mający na celu pogłębienie wiary dorosłych poprzez ponowne przejście etapów katechumenatu oraz podjęcie stałej formacji rel.;

celem neokatechumenatu jest wychowywanie chrześcijan w duchu odpowiedzialności wynikającej z faktu przyjęcia chrztu; neokatechumenat nawiązuje do kośc. instytucji katechumenatu — szczególnie żywej w okresie starożytności — polegającej na przygotowaniu dorosłego kandydata do chrztu.