mnich

mnich

[gr. monachós ‘samotnie żyjący, mieszkający’],

religiozn. we wczesnym chrześcijaństwie nazwa oznaczająca każdy typ pustelnika (anachoreta, eremita, cenobita), później — synonim zakonnika, członka jakiegokolwiek zakonu (np. bazylianin, benedyktyn);

nazwy mnich nie stosuje się do czł. zgromadzeń zakonnych powstałych w czasach nowoż.; także nazwa czł. buddyjskich i dźinijskich wspólnot zakonnych.