menologion
w Kościele wschodnim księga przeznaczona do lektury klasztornej i indywidualnej, zawierająca żywoty świętych ułożone w porządku kalendarza, również homilie, słowa pochwalne i opowieści apokryficzne;
[gr.],
menologion
Encyklopedia PWN
często bogato ilustrowana (Menologion Bazylego II, po 979); najstarszy zachowany menologion jest datowany na IX w., od końca X w. najpopularniejszą wersją był menologion Symeona Metafrasty; w połowie XVI w. na Rusi z inicjatywy metropolity Makarego powstał obszerny zbiór żywotów — Wielkie Mineje Czytane; nazwą „menologion” (ros. mineje) określa się również ikonę danego miesiąca, ukazującą w kilku rejestrach i porządku kalendarzowym świętych patronujących poszczególnym dniom i odpowiadające im święta (popularne zwłaszcza na Rusi od XVI w.).
