math(a)
 
Encyklopedia PWN
math(a)
[sanskr. maṭha, hindi maṭh ‘chata (ucznia)’],
nazwa zbiorcza tradycyjnych hinduskich instytucji monastycznych i edukacyjnych;
m. formowały się zazwyczaj w obrębie ważnych kompleksów kultowych i wypełniały funkcje komplementarne względem świątyń; niektóre zostały założone przez cieszących się autorytetem nauczycieli i przywódców rel. (Śankara). Osoby prowadzące m. otrzymują zwyczajowo tytuły swami, dźagat-guru [‘nauczyciel świata’], także mahant. Podstawę materialną działalności m. stanowiły król. nadania oraz pobożne fundacje gildii kupieckich, cechów rzemieślniczych i lokalnych właścicieli ziemskich. Sieć m. tworzy ważne w rozwoju hinduizmu instytucjonalne środowisko, w którego obrębie kultywowano i komentowano niezbędne dla utrwalania i rozwoju Wielkiej Tradycji (sanskr. sanatana-dharma) dziedziny wiedzy, zwłaszcza prawo, filozofię i logikę. Miano m. przybierają współcześnie także neohinduskie instytucje edukacyjne, kładące gł. nacisk na naukę różnych form jogi.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia