markowie
 
Encyklopedia PWN
markowie, Kanonicy Regularni od Pokuty,
męski zakon kanonicki, zał. w XIII w. we Włoszech, zatwierdzony 1295 przez papieża Bonifacego VIII(?)
1257 sprowadzeni do Krakowa przez Bolesława Wstydliwego, prowadzili działalność misyjną i duszpasterstwo parafialne (bł. M. Giedroyć); odegrali ważną rolę w pierwszym okresie chrystianizacji Litwy (zw. tam białymi augustianami); od XV w. zakon istniał wyłącznie w Polsce i na Litwie, w XIX w. uległ kasacie; zabytki architektury sakralnej: got. (Kraków) i barok. (Michaliszki na Białorusi).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia