mandżursko-tunguskie ludy

mandżursko-tunguskie ludy,

ludy mieszkające w azjat. części Federacji Ros., Chinach i częściowo w Mongolii;

języki mandżursko-tunguskie; praojczyzną wszystkich ludów mandżursko-tunguskich jest południowa Syberia (na wschód od jez. Bajkał) oraz Mandżuria; pod względem kulturowym wyróżnia się 2 zespoły: południowy (Mandżurowie i pokrewni im Sibo) oraz północny, do którego należą: Ewenkowie, Eweni, Nanajowie, Negidalczycy, Oroczowie, Orokowie, Udehejczycy i Olczowie; ludy zespołu południowego zajmują się uprawą zbóż, zespołu północnego (zamieszkują tajgę, tundrę oraz wybrzeże mor.) koczowniczą hodowlą reniferów, myślistwem i rybołówstwem; podlegają intensywnym wpływom ros. lub chiń.; zachowały się wśród nich podziały na fratrie i rody oraz tradycje szamanizmu i animizmu, mimo formalnie przyjętego prawosławia.