mandapa
 
Encyklopedia PWN
mandapa
[sanskr. maṇḍapa ‘pawilon’],
w sakralnej hinduskiej architekturze indyjskiej pomieszczenie dostępne dla wyznawców świeckich, poprzedzające właściwe sanktuarium (garbha gryha);
zwykle sala czworoboczna, czasem filarowa; na południu Indii nazwą mandapa określa się też świątynie kute w skale wgłębnie.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia