luneta

luneta

[fr.],

arch.:

1) małe sklepienie wcięte w sklepienie główne (przeważnie kolebkowe) poprzecznie do jego osi (powstaje w ten sposób sklepienie kolebkowe z lunetami); luneta obejmuje na ogół otwór okienny lub drzwiowy; element charakterystyczny dla architektury renesansowej, manierystycznej, barokowej;

2) półksiężyc, w nowożytnej architekturze obronnej dzieło fortyfikacji zewnętrznej stanowiące osłonę narożnika bastionu.