krzyż pokutny,
krzyż wykonany własnoręcznie przez zabójcę i stawiany przez niego w miejscu zbrodni;
krzyż pokutny
Encyklopedia PWN
obowiązek ekspiacji nakładany na mordercę jako jedna z form zadośćuczynienia za popełnione przestępstwo; zwyczaj rozpowszechniony XIII–XVI w. na terenie środkowej Europy (w Polsce gł. na Śląsku); z drewnianych i murowanych krzyży pokutnych zachowane te ostatnie, na których wykuwano narzędzie zbrodni (bądź był to atrybut zawodu zamordowanego, np. buty), potem sceny figuralne, w końcu napisy; na zaniechanie obowiązku stawiania krzyży pokutnych wpłynęły zarówno reformacja, jak i związane z nią wojny oraz ustanowienie 1532, przez Karola V, kodeksu karnego (Constitutio Criminalis Carolina); w dalszym ciągu jednak kzyże pokutne były stawiane przez rodziny dla upamiętnienia zamordowanego.
