kordybanictwo
 
Encyklopedia PWN
kordybanictwo,
rzemiosło wytwarzające ze skór kozich lub cielęcych i owczych kordybany, wyspecjalizowana gałąź garbarstwa;
w Polsce w XVI–XVIII w. kordybanictwo rozwijało się m.in. w: Gdańsku, Krakowie, Lublinie, Lwowie i Toruniu; część kordybanów sprowadzano ze Wschodu, niewielkie ilości wywożono na Zachód; kordybanikami nazywano też szewców wytwarzających buty kordybanowe.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia