kondotier

kondotier, wł. condottieri,

dowódca wojsk najemnych we Włoszech XIII–XVI w.;

w służbie miast lub dworów książęcych, często z własną armią, kondotierzy dowodzili prowadzonymi przez nie wojnami; najwybitniejsi z nich zyskiwali dużą władzę i bogactwa; z czasem wyparci przez oddziały zaciężnych szwajcarów lub armie stałe; największą sławę zdobyli m.in.: F. Carmagnola, E. Gattamelata, F. Sforza, B. Colleoni.

Padwa, pomnik konny kondotiera Erasma di Narni, zw. Gattamelatą, przykład monumetalnej rzeźby renesansowej, wykonany przez Donatella 1446–47, ustawiony 1453 przed bazyliką Św. Antoniego w Padwie.