komtur

komtur

[niem. < łac.],

komandor,

w niektórych zakonach rycerskich (Krzyżacy, joannici, templariusze) zwierzchnik domu zakonnego lub niektórych prowincji zakonnych, później w państwach zakonnych zarządca okręgu (komturia, komturstwo, bajliwat), złożonego z 1 lub kilku zamków i przyległego terytorium;

komtur sprawował na nim dowództwo wojsk. i władzę cywilną; w państwie zakonu krzyżackiego podlegały mu mniejsze jednostki adm.-terytorialne (wójtostwa, prokuratorie i in.), kilka zaś komturii tworzyło komturstwo krajowe; istniał też urząd wielkiego komtura, który był zastępcą i doradcą wielkiego mistrza.