kolec

kolec,

bot. zaostrzony, dostatecznie sztywny wyrostek na powierzchni lub krawędzi organu (łodygi, liścia, owocu) utworzony z epidermy i zwykle podpowierzchniowych komórek, nie będący przekształconym pędem (cierń);

funkcja kolców na długopędach polega na odstraszaniu większych zwierząt mogących uszkodzić roślinę lub organ, a w przypadku owoców może służyć również rozsiewaniu.