kokon
 
Encyklopedia PWN
kokon
[fr.],
osłona otaczająca jaja wielu zwierząt (owadów, pajęczaków, pijawek);
powstaje z wydzielin różnych gruczołów samicy; chroni jaja przed urazami mech., stwarza izolację termiczno-higrofilną i zawiera substancje odżywcze dla larw; długość kokonu od 1 mm do kilku cm, kształt różny (np. walcowaty, kulisty); w jedwabnictwie kokon nazywa się oprzędem.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia