klon

klon, Acer,

rodzaj roślin okrytozalążkowych drzewiastych z rodziny klonowatych;

110–150 gat. w Eurazji, północnej Afryce i Ameryce Północnej, szczególnie wiele gat. w lasach górskich; liście pojedyncze, rzadziej trójlistkowe lub pierzaste; kwiaty niepozorne, zebrane w wiechy, grona lub baldachogrona, owadopylne (miododajne) lub wiatropylne; owoc złożony z 2 długooskrzydlonych orzeszków. W Polsce 3 gat. rodzime: klon polny, paklon, A. campestre, krzew lub niskie drzewo o niedużych liściach z zaokrąglonymi klapami, rośnie w lasach mieszanych i zaroślach, szczególnie częsty w południowo-wschodniej Polsce; drewno czerwonawe, trudno łupliwe, dość twarde i elastyczne; klon jawor (jawor) i klon pospolity, A. platanoides, do 30 m wys., o rozłożystej koronie; liście duże, 5–7-klapowe; występuje na całym obszarze Polski, stanowi domieszkę w lasach; ma wiele odmian ozdobnych, sadzonych w parkach i przy drogach; drewno używane w przemyśle meblarskim i do produkcji instrumentów muzycznych. Z ok. 30 gat. obcego pochodzenia, sadzonych w Polsce jako ozdobne, spotyka się m.in. klon jesionolistny, A. negundo, o liściach pierzastych, pochodzący z Ameryki Północnej, u nas często zdziczały; klon cukrowy, A. saccharum, i klon srebrzysty, A. saccharinum, o wyniosłej (do 40 m wys.) malowniczej koronie i głęboko klapowanych liściach, pochodzące z Ameryki Północnej; bardzo cenne drewno, używane m.in. do produkcji mebli i instrumentów muz.; sok wypływający wiosną z jego naciętych pni zawiera 3–5% cukru, służy do wyrobu syropu i cukru.