keson
 
Encyklopedia PWN
keson
[fr.],
skrzynia bez dna (stalowa lub żelbetowa) do prowadzenia robót budowlanych w warunkach bezwodnych na dnie jezior, rzek, mórz lub stosowana jako fundament budowli hydrotechn. bądź filaru mostu;
po zatopieniu k. i uszczelnieniu go od spodu usuwa się z jego wnętrza wodę, tłocząc doń sprężone powietrze o odpowiednim ciśnieniu; transport materiałów i ludzi z zewnątrz do wnętrza k. odbywa się przewodem zaopatrzonym w śluzy powietrzne. K. fundamentowy po opuszczeniu do odpowiednio wytrzymałej warstwy gruntu jest wypełniany betonem i staje się częścią składową fundamentu budowli. K. są używane od XIX w.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia