karłowatość
 
Encyklopedia PWN
karłowatość,
med. niski wzrost (poniżej 150 cm u mężczyzn i 140 cm u kobiet), zależny najczęściej od niedoboru hormonu wzrostu we wczesnym okresie dzieciństwa;
może to być niedobór izolowany, wówczas niski wzrost jest jedynym objawem chorobowym; w przypadku niedoczynności przysadki dołączają się niedobory innych hormonów, zwłaszcza gonadotropin (infantylizm); przyczyną karłowatości może być też niedobór hormonów tarczycy i witamin oraz ciężkie choroby ogólne, jak również głębokie zaburzenia metaboliczne (np. cukrzyca); leczenie zależy od rodzaju mechanizmów wywołujących karłowatość; w karłowatości przysadkowej najlepsze wyniki osiąga się stosując ludzki rekombinowany hormon wzrostu.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia