jarchas
 
Encyklopedia PWN
jarchas
[hạrczias; hiszp. < arab. chardża ‘wyjście’],
końcowe strofy hispanoarabskich i hispanohebrajskich utworów zw. muwaszszaha, krótkie poematy o tematyce miłosnej wywodzące się z ustnej tradycji zarabizowanych chrześcijan;
zapisane w dialekcie mozarabskim, choć arabskim pismem, stanowią pierwszy chronologicznie przykład twórczości wczesnorom. na terenie Płw. Iberyjskiego; najstarsze pochodzą z końca X w.; j., wyrażające najczęściej żale z powodu nieobecności ukochanego, są blisko spokrewnione tematycznie i formalnie z gatunkami galisyjsko-portugalskiej poezji lirycznej (cantigas).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia