muwaszszaha
forma poezji stroficznej rozpowszechniona w arabskiej Hiszpanii (X–XI w.), później bardzo popularna na arabskim Wschodzie;
[arab. muwaššaḥa ‘opasana’],
muwaszszaha
Encyklopedia PWN
składa się z 4 do 10 strof „przepasanych” refrenem (aa, bbaa, ccaa), pisanych w języku klas.; stosowana gł. w erotykach, czasem panegirykach, m.in. przez Mukaddama al-Kabri, Ubada al-Kazzaza, Ibn al-Labbana; wykazuje związki z poezją prowansalską.
