izochronizm
 
Encyklopedia PWN
izochronizm
[gr.],
niezależność okresu drgań własnych układu drgającego od amplitudy drgań;
drgania harmoniczne są zawsze izochroniczne; izochronizm wahadła (dla małych wahań) odkrył doświadczalnie 1583 Galileusz; wahadłem ściśle izochronicznym jest wahadło cykloidalne.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia