inrō
 
Encyklopedia PWN
inrō
[inro:; jap.],
puzderko wykonane zwykle z drewna krytego laką, zdobione w wyszukany sposób;
w Japonii noszone przez mężczyzn u pasa, szczególnie na przeł. XVIII i XIX w.; służyło do przechowywania lekarstw, choć nazwa sugeruje związek z pieczęcią do odbijania na dokumentach jako znak tożsamości; inrō składa się z dopasowanych pojemniczków połączonych sznurem przeprowadzonym przez boczne otwory; końce sznura przewleka się przez gałkę (ojime) z półszlachetnego kamienia, metalu itp. i przytwierdza do guza (netsuke).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia