go
 
Encyklopedia PWN
go
[jap.] Wymowa,
dalekowschodnia strategiczna gra planszowa, uznawana za jedną z najstarszych na świecie;
każdy z 2 graczy dysponuje zestawem 180 kamieni (pionów); plansza: 19 linii poziomych i 19 pionowych, krzyżujących się w 361 miejscach, na których gracze stawiają kolejno kamienie; celem gry jest zdobywanie terytorium na planszy; wygrywa ten, który otoczy swoimi kamieniami większe terytorium; go powstało prawdopodobnie w Indiach ok. 2300 p.n.e., skąd poprzez Nepal i Tybet trafiło do Chin i zaczęło się rozprzestrzeniać na Dalekim Wschodzie; wg innej wersji go pochodzi z Chin (ok. 4000 p.n.e.); początkowo zdobyło popularność na dworze cesarskim oraz wśród arystokracji Chin; największa popularność w XII w.; 1924 powstał Japoński Związek Go; do Europy gra trafiła pod koniec XIX w.; od 1958 są organizowane mistrzostwa Europy; 1983 powstało Polskie Stowarzyszenie Go.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia