fototelegrafia
 
Encyklopedia PWN
fototelegrafia
[gr.],
telegrafia kopiowa odcieniowa, telekopia odcieniowa,
dziedzina symilografii, w której przy przesyłaniu obrazów nieruchomych wykorzystuje się metody fotograficzne;
w aparacie nadawczym jest przeprowadzana analiza elektrooptyczna przekazywanego obrazu — obraz, podzielony na jednostkowe pola, zostaje przetworzony na sygnał elektr. o amplitudzie zmieniającej się w zależności od luminancji tych pól; po przejściu drogi przesyłowej, w aparacie odbiorczym sygnał elektr. jest przetwarzany na zmienny strumień świetlny, który pada na materiał światłoczuły umieszczony na obrotowym bębnie, w wyniku czego powstaje na nim kopia przesyłanego obrazu; pierwsze aparaty telekopiowe, działające na tej zasadzie, skonstruowano 1922–24 (Niemcy, Francja, W. Brytania, USA); 1937 w USA zademonstrowano pierwsze aparaty do przekazywania obrazów (fotografii) kolorowych.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia