fizjonomika

fizjonomika, fizjognomika

[gr. phýsis ‘natura’, gnṓmē ‘możność poznania’],

metoda rozpoznawania właściwości umysłowych i charakterologicznych człowieka na podstawie analizy jego cech fiz., zwłaszcza rysów twarzy;

uprawiana w starożytności i w okresie odrodzenia jako jedna ze sztuk tajemnych; postać quasi-nauk. nadał jej w XVIII w. J.K. Lavater (od niego pochodzi termin fizjonomika); miała swoich zwolenników także w XIX i XX w. (C.G. Carus, L. Klages).