eurytmia
 
Encyklopedia PWN
eurytmia
[gr. eurythmía ‘ład’, ‘takt’, ‘harmonia’],
harmonijne ukształtowanie rytmu w poezji lub prozie, będące wynikiem powtarzalności identycznie lub podobnie ukształtowanych części wypowiedzi literackiej;
e. większości wierszy pol. opiera się na powtórzeniach równozgłoskowych odcinków wypowiedzi, stanowiących podstawowe jednostki struktury wierszowej, tzn. wersów; zamierzone komplikacje rytmiczne (np. stosowanie przeplotu rozmaitych rozmiarów sylabicznych), prowadząc do powstania bardziej wyszukanych układów, zapobiegają monotonii rytmicznej, która może osłabiać poczucie eurytmii; w prozie eurytmia bywa zazwyczaj uwarunkowana powtarzalnością zdań lub ich członów, podobnych do siebie pod względem budowy składniowej.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia