etyka przetrwania

etyka przetrwania,

ekon. zbiór zasad postępowania, które wynikają z przekonania, że przyszłość świata nie jest zdeterminowana katastroficzną wizją samozagłady nuklearnej.

Według etyki przetrwania przyszłość naszej Ziemi zależy od ludzkiej zdolności do zmiany autodestrukcyjnego kierunku rozwoju cywilizacji na autokreację globalnego systemu socjonaturalnego, opartego na harmonijnym współżyciu człowieka z przyrodą.

Próbę ustalenia zasad etyki przetrwania podjęto w ramach prac Klubu Rzymskiego (A. King, B. Schneider Pierwsza rewolucja globalna. Raport Rady Klubu Rzymskiego 1991, wydanie polskie 1992). Zasady te stanowią nowe podejście do życia w społeczeństwie i są realizowane w ramach: etyki przyrody narzuconej przez ogólnoświatowe problemy środowiskowe, etyki życia — rozpatrującej m.in. problematykę inżynierii genetycznej, etyki rozwoju — przeciwstawiającej się coraz głębszemu podziałowi świata na kraje bogate i biedne; etyki pieniądza — zwracającej uwagę na kult pieniądza w oderwaniu od realnej sfery życia społeczno-gospodarczego, etyki przekazu, która powinna łagodzić destrukcyjny wpływ środków masowego przekazu, zwłaszcza telewizji, etyki solidarności — głoszącej, że wobec skali problemów stojących przed ludzkością współpraca między ludźmi jest warunkiem przetrwania. Zwrócono również uwagę na wartość etyczną czynnika czasu. Zasady etyki przetrwania są próbą stworzenia nowej międzynarodowej etyki związanej z procesem globalizacji. Etyka przetrwania jest oparta na wartościach uważanych za trwałe przez większość współczesnych, takich jak: wolność, prawa człowieka i obowiązek przyjmowania na siebie odpowiedzialności, życie rodzinne, równe prawa dla mężczyzn i kobiet, pomoc dla ludzi starszych i upośledzonych, szacunek dla bliźnich, tolerancja, szacunek dla życia i pokoju, dążenie do prawdy. Do głównych zadań związanych z przetrwaniem ludzkości zalicza się m.in.: powszechne przestawienie się na produkcję pokojową, zahamowanie wzrostu zużycia energii i położenie kresu wszystkim formom zatruwania i niszczenia środowiska naturalnego, pokonanie problemu zacofania i nędzy, w jakich żyje ogromna część ludności świata. W celu realizacji tych zadań postuluje się właściwą edukację, rozwój nauki i techniki oraz wykreowanie w skali światowej nowych sposobów i umiejętności rządzenia.

Danuta Drabińska