epidot
 
Encyklopedia PWN
epidot
[gr. epídotos ‘przydatny’],
minerał, krzemian wapnia, żelaza i glinu Ca2(Fe,Al)Al2[O|OH|SiO4|Si2O7];
krystalizuje w układzie jednoskośnym; zielony w różnych odcieniach, szary, żółty, o szklistym połysku; występuje gł. w skałach metamorficznych, w utworach hydrotermalnych i pegmatytach; w Polsce — na Dolnym Śląsku i w Tatrach; używany niekiedy w jubilerstwie jako kamień ozdobny; piękne, dobrze wykształcone kryształy znajdują się np.: w Austrii (Tyrol), Rosji (Ural), Finlandii, Afganistanie, Birmie.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia