energii rozpraszania zasada, zasada degradacji energii,
zasada stwierdzająca, że naturalny kierunek ewolucji każdego nierównowagowego (makroskopowego) układu izolowanego prowadzi do wyrównania początkowych niejednorodności temperatury, gęstości masy, ciśnienia itp.
energii rozpraszania zasada
Encyklopedia PWN
procesy dynamiczne w układzie przebiegają w kierunku wzrostu entropii i zmniejszania energii swobodnej aż do osiągnięcia stanu równowagowego o najwyższej entropii (nieodwracalny proces); w wyniku (nieuzasadnionego, jak obecnie wiadomo) zastosowania z.r.e. we wczesnej kosmologii (R.E. Clausius, XIX w.) została wysunięta hipoteza o tzw. śmierci cieplnej Wszechświata — w dalekiej przyszłości Wszechświat miałby osiągnąć stan o maks. entropii, w którym nie mogą zachodzić jakiekolwiek procesy i zmiany; uproszczona wersja z.r.e. została sformułowana w XIX w. przez lorda Kelvina.
