emploi
teatr termin oznaczający zawodową specjalność aktora w teatrze XVIII i XIX w.;
[ãpluạ; fr.] 
,
, emploi
Encyklopedia PWN
emploi określało rodzaj ról, do których predysponowały aktora jego warunki psychiczne i zewnętrzne, np. bohater, amant, subretka; od połowy XIX w. znaczenie emploi (zbyt formalnie uwzględnianego w obsadzaniu ról i angażowaniu aktorów) w praktyce teatralnej zmniejszyło się; działalność reżyserska S. Koźmiana (Kraków 1865–85), T. Pawlikowskiego (Kraków 1893–99 i Lwów 1900–06) oraz praktyka Teatru Polskiego w Warszawie (od 1913) doprowadziły do całkowitego zaniku emploi w teatrze polskim XX w.
