elektrodyka

elektrodyka

[gr.],

kinetyka procesów elektrodowych, obejmujących procesy transportu jonów do elektrod i reakcje chem. na powierzchni elektrod, dział elektrochemii badający szybkości reakcji elektrodowych.

E. zajmuje się m.in. badaniem polaryzacji elektrody w funkcji gęstości prądu, badaniem przebiegów czasowych procesów elektrodowych podczas przepuszczania prądu zmiennego oraz teoret. analizą obwodów elektr. równoważnych procesom na granicy faz, w celu poznania mechanizmu procesów elektrodowych, co pozwala optymalnie nimi sterować. Badania z zakresu elektrodyki, zapoczątkowane przez J. Tafela (ok. 1905), kontynuowali m.in. A.N. Frumkin i J.O. Bockris.