ekspresjonizm abstrakcyjny
 
Encyklopedia PWN
ekspresjonizm abstrakcyjny,
termin stosowany wobec różnorodnych dzieł malarzy tworzących w Nowym Jorku od lat 40. do 60. XX w.;
istotną rolę w procesie kształtowania się ekspresjonizmu abstrakcyjnego odegrała twórczość H. Hofmanna i A. Gorky’ego, przybyłych do Stanów Zjednoczonych już przed II wojną światową, a także artystów europejskich, emigrujących z ogarniętej wojną Europy, wśród których znaleźli się przedstawiciele ekspresjonizmu i surrealizmu (m.in. A. Masson, M. Ernst); artyści z kręgu ekspresjonizmu abstrakcyjnego przejęli od surrealistów automatyzm i in. techniki eksperymentalne, od ekspresjonistów zaś stosunek do formy, traktowanej jako środek przekazu treści emocjonalnych; według R. Motherwella dzieło malarskie powinno wyrażać „wewnętrzne doświadczenie rzeczywistości”; za najbardziej reprezentatywny przejaw ekspresjonizmu abstrakcyjnego uważa się action painting, z nurtem tym wiąże się również zjawisko all-over painting; do najważniejszych przedstawicieli ekspresjonizmu abstrakcyjnego należą: Gorky, Hofmann, J. Pollock, L. Krasner, Motherwell, W. de Kooning, F. Kline, C. Still.
Bibliografia
S. Guilbaut Jak Nowy Jork ukradł idee sztuki nowoczesnej, Warszawa 1993;
D. Aufam Abstract Expressionism, London 1990.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Nolde Emil, Maria Egipcjanka, 1912 — Kunsthalle Hamburgfot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Pollock Jackson, Nr 1 A, 1948 — Nowy Jork, Muzeum Sztuki Nowoczesnej fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia