edzeny
 
Encyklopedia PWN
edzeny
[mong.],
duchy przyrody w religiach ludów Syberii i Azji Środkowej;
w wierzeniach ludów syberyjskich są panami tajgi oraz poszczególnych gatunków zwierząt; od ich przychylności zależą rezultaty polowań; u ludów mongolskich uchodzą za dzieci bogów, pośredników między ludźmi i bogami, i najczęściej są duchami gór i rzek.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia